Hoofdstuk XI - Opsporing en bewijs

Artikel XI-1 - Het opsporingsonderzoek (Artikel 141 SV)¶

Belast met opsporing van strafbare feiten:

(Hulp)officieren van justitie
Ambtenaren van politie voor zover aangesteld voor de uitvoering van de politietaak
Ambtenaren van de Koninklijke Marechaussee
Opsporingsambtenaren van de Recherche en Dienst Speciale Interventies (DSI)

Beperkingen:

Ambtenaren die belast zijn met opsporing hebben bevoegdheid alleen binnen het gebied waarvoor zij zijn aangesteld

Artikel XI-2 - Wettige bewijsmiddelen (Artikel 338/339 SV)¶

Het bewijs dat de verdachte het telastegelegde feit heeft begaan, kan alleen worden aangenomen indien wettige bewijsmiddelen de rechter overtuigen.

Erkende wettige bewijsmiddelen:

Eigen waarneming van de rechter
Bijvoorbeeld foto- en videomateriaal tijdens de zitting
Verklaringen van de verdachte
Gedane opgave van feiten of omstandigheden, zelf waargenomen of ondervonden
Kan niet uitsluitend worden gebruikt om schuld aan te tonen
Verklaringen van getuigen
Mededelingen van feiten of omstandigheden die zij zelf hebben waargenomen
Kan niet uitsluitend worden gebruikt om schuld aan te tonen
Verklaringen van deskundigen
Verklaringen en oordelen gebaseerd op hun kennis en wetenschap
Schriftelijke stukken
Processen-verbaal en andere wettelijk opgemaakte geschriften door bevoegde personen
Verslagen van deskundigen gebaseerd op hun kennis
Andere geschriften, alleen in verband met andere bewijsmiddelen
Verklaring van een ambtenaar onder ambtseed
(Audio)visueel bewijs
Bijvoorbeeld bodycambeelden of foto's

Bewijsminimum:

Eén bewijsstuk is voldoende indien het feit volledig en overtuigend bewezen kan worden
Indien dat niet mogelijk is, minimaal twee bewijsstukken vereist
De identiteit van de verdachte en exacte feiten/omstandigheden (zoals opzet) moeten duidelijk zijn

Opmerkingen:

Het proces-verbaal van een opsporingsambtenaar kan op zichzelf voldoende bewijs vormen
Feiten of omstandigheden van algemene bekendheid behoeven geen bewijs